Allah kimseye böyle bir sınav yaşatmasın.

 18 Şubat 2016…

Günü tam hatırlamıyorum ama tarihi hiç unutamam. Annemi, ablamla birlikte Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin hematoloji bölümüne götürmüştük. Doktorumuz Seval Hanım, anneme lenfoma tanısı koyduğunu söyledi. O an odada derin bir sessizlik oldu. Ben ve ablam buz kestik. Duyduğumuz şeyin iyi bir şey olmadığını biliyorduk ama güçlü olmamız gerektiğinin de farkındaydık. Aynen öyle yaptık.

Annemden parça alındı, biyopsiye gönderildi. Sonuçlar geldiğinde ameliyat olması gerektiği söylendi. Doktorlar, dalağında tutulum olduğunu ve hastalığın 4. evresinde olduğunu belirttiler. 3 Mart günü annem ameliyata alındı ve dalağı alındı.

Asıl zor günler işte o zaman başladı… Annemin kemoterapi süreci başlamıştı.

İlk gün hiçbir şey bilmiyorduk. Hastaneye gittik, dosya açtırılması gerekiyormuş, ama dosya ancak doktor kontrolünden sonra teslim ediliyormuş. Her gelişte kan sayımı yapılması gerektiğini öğrendik. Ne yapacağımızı bilmiyorduk ama bir şey kesindi: En büyük şansımız, doktorumuzun sadece iyi değil, gerçekten çok iyi bir insan olmasıydı.

O gün annemi kemoterapi odasına bırakmıştım. Hastane çevresinde akşama kadar bekledim. Sabah 8’de içeri giren annem, akşam 5’te çıkmıştı.

Yavaş yavaş saçları dökülmeye başladı, ağrıları çoğaldı. Hepimiz için çok zorlu bir süreçti.

Biz onun bir parçasıydık, onu böyle görmeye dayanmak gerçekten çok zordu. Ama yine de güçlü görünmek zorundaydık.

Bizim için de asıl mücadele işte o zaman başlamıştı.

Beş yıl süren bu zorlu yolculukta çok şey yaşadık. Her bir anı ayrı bir sınavdı. Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez. Düşündükçe hâlâ yüreğim sızlıyor.

Ama…

Binlerce kez şükürler olsun Rabbime, annem şimdi iyi.

Zaman zaman kan değerleri düşüyor, ama yanımızda, nefes alıyor, gülümsüyor. Bu bizim için en büyük armağan.

Allah kimseye böyle bir sınav yaşatmasın.

Hastalıkla mücadele eden herkese acil şifalar diliyorum.

O insanlara sadece ilaç değil, şefkat ve anlayış da gerek. Onlara iyi davranalım. Çünkü bazen bir gülümseme, bir “yanındayım” demek, en güçlü ilaçtan daha fazlasını yapar.