ANNE BABASI GÖRMEYEN KİŞİLERİN İŞ YAŞANTISI

 

Anne ve baba sevgisizliğiyle büyümek, bir insanın hayatında derin ve kalıcı yaralar açmaktadır. Bu yaralar, sadece çocukluk dönemini değil, yetişkinlikteki iş hayatını da olumsuz etkilemektedir . Sanki görünmez bir yük gibi, hayat boyu taşınması gereken bir durumdur.

Çocukluk Döneminde Yaşanan en büyük sorunları, duygusal boşluktur. Sevgiye aç büyüyen bir çocuk, kendini değersiz ve yalnız hissedebilir. Bu his, özgüven eksikliğine ve güvensizlik duygusuna dönüşür.Akabinde duygusal dengesizlikler, öfke patlamaları ve ani duygu değişimleri sıkça görülür. Sanki bir volkanın içinde yaşamak gibidir.

Sosyal hayatın içinde de zorluklar yaşarlar. Özellikle çevrelerinde ilişki kurmakta ve bu ilişkiyi sürdürmekte zorlanırlar. İnsanlara güvenmekte güçlük çekerler, sanki herkes onlara zarar verecekmiş gibi hissederler. Bu durum onlar için
sosyal izolasyon, içe kapanıklık ve yalnızlık duygusu, çocukluktan itibaren hayatlarının bir parçası olmaya başlar .Okul başarısında düşüş, konsantrasyon eksikliği ve öğrenme güçlükleri yaşarlar. Zihinleri sürekli bir karmaşa içindedir.
Problem çözme becerileri zayıflar, sanki hayatın zorluklarıyla başa çıkmak için gerekli araçlara sahip değillermiş gibi hissederler.

Peki Bu Bireylerin İş Hayatındaki Yansımaları nasıl olur ?

İş arkadaşlarıyla ve yöneticilerle sağlıklı ilişkiler kurmakta zorlanırlar. Etraflarına sanki görünmez bir duvar örerler.Takım çalışmasına uyum sağlamakta güçlük çekerler, sanki kimseye güvenemezlermiş gibi hissederler.Otorite figürleriyle sorun yaşarlar, sanki çocukluktaki yaralar tekrar açılırmış gibi düşünürler.
İş Performansında sorun yaşarlar .Düşük motivasyon, işe odaklanamama ve sürekli bir huzursuzluk hali hakimdir. Sanki içlerinde sürekli bir boşluk vardır.Stresle başa çıkmakta zorlanırlar, en ufak bir eleştiri bile büyük bir yıkıma neden olabilir. Başarısızlık korkusu ve risk almama eğilimi gösterirler, sanki her adımda düşecekmiş gibi hissederler.

Kariyer Gelişimi bakımından bakıldığında ve değerlendirildiğinde ,kendilerinde güven eksikliği nedeniyle kariyer hedefleri belirlemekte zorlanırlar. Sanki hak etmedikleri bir yere gelmişler gibi hissederler. Yükselme fırsatlarını değerlendiremezler, sanki görünmez bir el onları geri çeker.İş tatminsizliği ve sık iş değiştirme eğilimi gösterirler, sanki hiçbir yerde mutlu olamazlarmış gibi hissederler.

Bu yaralarla yaşamak zordur, ama imkansız değildir. Terapi, danışmanlık ve destek grupları, iyileşme sürecinde önemli bir rol oynar.
Geçmişin izlerini silmek zaman alır, sabır ve çaba gerektirir. Ama her adımda biraz daha iyileşmek mümkündür.

Kendinizi sevmeniz ve şefkat göstermeniz oldukça önemlidir. Kendinizi affedin ve kendinize karşı anlayışlı olun. Geçmişin yüklerini bırakmak için kendinize izin verin.!!!!