''Huysuz bir insan düzelebilir , cahil insan akıllanabilir, sinirli insan sakinleşebilir ama nankör insan asla değişmez ''

 

İnsan doğasında, bazı olumsuz özelliklerin zamanla değişebileceği kabul edilmekle birlikte, nankörlüğün kalıcı bir karakter özelliği olduğu yaygın bir kanıdır. Huysuzluk, cehalet ve sinirlilik gibi davranışsal eğilimler, öğrenme süreçleri, deneyim kazanımı veya kişisel gelişim yoluyla dönüştürülebilir. Ancak nankörlük, bireyin karakter yapısına derinlemesine işlemişse, gösterilen iyiliklere rağmen değer bilmeyen bir tutum sergilemeye devam eder.

Bu gözlem, insan ilişkilerinde dikkatli bir yaklaşımın önemini vurgulamaktadır. Nankör bireylerle kurulan ilişkilerin genellikle hayal kırıklığıyla sonuçlanabileceğine işaret etmektedir. İnsanların değişim potansiyeline dair bir umut barındırmakla birlikte, nankörlüğün bu genel eğilimin dışında bir istisna olduğunu belirtmektedir. Toplumsal ve bireysel ilişkiler bağlamında değerlendirildiğinde, bu ifade değer bilme ve vefa kavramlarının önemini ortaya koymaktadır."