İçimizdeki Vedalar

 

Hayatta bazı insanlar vardır ki, bir zamanlar onların en küçük acısına bile dayanamaz, en ufak üzüntülerinde yanlarında olmak isteriz. Ancak zamanla, yaşananlar ve değişen duygular, içimizde bambaşka bir yol çizer. Bazen en sevdiğimiz kişiler, en çok yaralayanlara dönüşür.

Öyle anlar gelir ki, artık varlıkları bile yorar insanı. Onların hayatımızdan tamamen çıkmasını değil, içimizdeki etkilerinin sona ermesini isteriz. Çünkü bazen en ağır yük, zihnimizde ve kalbimizde taşıdıklarımızdır. İşte o zaman, fiziksel ayrılıktan çok, ruhsal bir vedaya ihtiyaç duyarız.

Gerçek olgunluk, geçmişin izlerini taşımadan yürüyebilmektir. İçimizde ölmesine izin verdiğimiz her duygu, bizi biraz daha hafifletir ve özgür kılar.

Gün gelir hasta olmasına bile dayanamadığınız insanın '' içinizde ölmesini '' istersiniz