Ramazan Bayramı'na yaklaşırken,
içimde hem sevinç hem de hüzün dolu bir his var. Bayramın coşkusunu yaşarken,
bazı insanların yalnızlık ve keder içinde olacağını bilmek beni derinden
etkiliyor. Bu bayramın herkes için bir umut ve neşe kaynağı olmasını, kimsenin
kendini yalnız ve çaresiz hissetmemesini diliyorum.
Bayramlar, sevdiklerimizle bir araya geldiğimiz, birlik ve beraberliğimizi
pekiştirdiğimiz özel zamanlardır. Ancak, bazı insanlar için bu günler,
yalnızlıklarının ve kayıplarının daha da derinleştiği anlara dönüşebilir. Bu
nedenle, bayram coşkusunu yaşarken, çevremizdeki insanlara karşı daha duyarlı
ve şefkatli olmamız gerektiğine inanıyorum.
Bu Ramazan Bayramı'nda, sevdiklerimizle birlikte olmanın kıymetini bilelim,
yalnız olanları hatırlayalım, kırgınlıkları unutalım ve birbirimize sevgiyle
yaklaşalım. Bayramın ruhuna uygun olarak, dayanışma ve yardımlaşma içinde
olalım, ihtiyaç sahiplerine destek olalım ve kimsesizlerin yüzünü güldürelim.
Unutmayalım ki, bayramlar sadece sevinç ve coşku değil, aynı zamanda paylaşma
ve yardımlaşma günleridir. Bu bayramda, herkesin yüzünde bir tebessüm, kalbinde
bir umut olsun. Bayramın bereketi ve huzuru hepimizin üzerine olsun.
Gelme bayram, gelme…
Kiminin sarılacak annesi yok,
Kiminin sarılacak babası…
Bir yetimin gözyaşına dokunma,
Bir öksüzün yalnızlığını hatırlatma.
Kiminin bayram namazına gidecek kimsesi yok,
Sessiz camiler, mahzun seccadeler…
Kimisi kardeşinden ayrı düşmüş,
Hasretin adıdır şimdi bayram.
Kimi dört duvar arasında yalnız,
Bir selam bekler, bir ses duymak ister.
Kimisi ağlar mezar taşında,
Kimi bir köşede bekler…
Gelme bayram, gelme…
Sevinci olmayanın hüznünü çoğaltma,
Yaralı kalpleri daha da kanatma.
Varsa dönecek bir yol, kavuştur bizi,
Yoksa… gelme bayram, gelme
Yorumlar
Yorum Gönder